Ślub i Wesele czyli zastawa i zabawa

Sowa- · Gość

Zacznę od tego, że moje wychudzanie się traktowałam jako coś co miało dać mi szczęście i powodzenie u facetów. Moje koleżanki też się odchudzały i każda marzyła o takim samym powodzeniu. Jedna z moich kuzynek nie odchudzała się i wazyła jak dwie koleżanki razem wzięte. One nie miały powodzenia, a kuzynka była gwiazdą towarzystwa. Moje koleżanki codziennie liczyły kalorie i deptały wagę, a kuzynka była po zaręczynach. My w kuchni z herbatkami, ona na tańcach, spotkałyśmy się na weselu. Kuzynka uśmiechnięta i radosna, a dużo było tej radości bo i waga spora, a my zgorzkniałe jak siostry Kopciuszka, bo faceci bali się nas tknąć,żebyśmy się w tańcu nie rozleciały. Takie chude z nas były wieszaki.

Tak trwało wiele lat, wyszłam za mąż , kłopoty hormonalne, wiadomo - organizm wyniszczony anoreksją. Po kilkudziesięciu latach trafiłam na forum Logosu i poznałam wspaniałego człowieka- Władysława Pitaka z Koszalina, który za naprawdę małe pieniądze, ale z dużą serdecznością i stanowczością pomógł mi wyrwać się ze szpon nerwicy.

Najważniejsze to uświadomić sobie istotę własnej choroby,która jest niczym innym jak obroną przed dojrzałym i odpowiedzialnym życiem.

Zaczęłam dążyć do wzmocnienia motywacji i znalezienia innego mechanizmu obronnego niż ucieczka w chorobę. Podstawowym celem psychoterapii było przejęcie odpowiedzialności za swoje ciało i myślenie. Zaczęłam odkrywać prawdziwe powody choroby. Za chorym ciałem kryły się powikłane emocje.

Władysław Pitak pisze w jednym ze swoich artykułów,że "Dorastające dziewczyny nie chcą mieć kobiecych kształtów. Bywa, że kryją się za tym dziecięce dramaty, a czasem matka, ciągle narzekająca na swój los. Cieszą się więc, gdy biodra tracą krągłość, zanikają piersi i miesiączka. Głodzą się także, by je zauważyć, zwłaszcza w domu, w którym wieje chłodem."
(www.logos.pomorze.pl/logoterapia02)

Najpierw uwierzyłam,że nie jestem chora psychicznie. Anoreksja i bulimia nie są chorobami psychicznymi, ale psychosomatycznymi. Dlatego tak ważna jest psychoterapia, często wielomiesięczna.

Nie będę się dużo rozpisywać, bo więcej można wyczytać z artykułów W.Pitaka, które można znaleźć na stronie:
[link widoczny dla zalogowanych]

Czy psychoterapia psychoanalityczna jest dobra na bulimię i anoreksję? Z tego co wiem to jest NIEDOBRA.

Najlepsza jest psychoterapia poznawczo-behawioralna.
Są dowody na to,że psychoterapia behawioralna powoduje zmniejszenie depresji i potrzebę rehospitalizacji. Istnieją dowody, że poprzez powiązanie m.in. medytacji, odpowiedniej diety i aktywności fizycznej można odwrócić bieg choroby.
To, że forma psychoterapii nie jest obojętna wiadomo jest od pewnego czasu. Stosowanie terapii psychoanalitycznej może nie tylko nie zatrzymać rozwoju choroby, ale wręcz przyspieszyć jej rozwój i pogorszenie stanu.

Dlatego zachęcam Was dziewczyny. Zacznijcie od ćwiczeń relaksacyjnych, które mają na celu obniżenie napięcia mięśniowego i psychicznego, co pociąga za sobą spadek lęku. Obniżenie poziomu napięcia w trakcie tych zajęć dokonuje się poprzez: wyobrażenie spokoju i bezpieczeństwa oraz rozładowanie napięcia w aktywności ruchowej.
Szczegóły na temat relaksacji znajdziecie na wielu stronach, ale najlepiej i najwięcej jest na stronie Logosu:
[link widoczny dla zalogowanych]

=================
REKLAMA

SUPER OKAZJA !!!
- - - - - - - -

Przy zakupie płyt CD,VCD lub DVD

z oferty na stronie:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

dodajemy gratis jedną z płyt VCD/DVD
z listy na stronie:
[link widoczny dla zalogowanych]

Pozdrawiamy.
Logos

[link widoczny dla zalogowanych]
tel.660-332-172

mucha · Gość

nerwicę wyleczysz śmiechem - tabletki wyrzuć do kosza.
... Zacznij od nauki relaksacji

Zapraszam na moją stronkę :

[link widoczny dla zalogowanych]

Ciceron

Anorektyczki, które otarły się o śmierć, mówią, jak do tego doszło

Camille nie znosiła swoich rosnących piersi, pierwszych miesiączek, rozkwitającej kobiecości. Aline była zazdrosna o rodzeństwo i rodzicielską miłość, myślała, że gdy schudnie, będzie bardziej kochana.
Ich historie są wstrząsające. Camille, Aline, Annaëlle, Isabelle mają od 15 do 18 lat i są anorektyczkami. W szpitalnych łóżkach zwierzają się swoim przytulankom z dzieciństwa. – Pluszak nie osądza, a pozwala dać upust uczuciom – opowiada jedna z nich przed kamerą.

Film pokazywano w auli wydziału medycyny uniwersytetu Paris XI. Jednodniowe seminarium poświęcone anoreksji mentalnej zorganizowali lekarze zajmujący się nastolatkami w szpitalu Bicetre. Na sali czuło się rosnące emocje. – To przede wszystkim mama dodaje mi sił do walki, a potem mój pluszak – tłumaczy siedemnastoletnia Sophie, karmiona za pomocą sondy. Pokazane w filmie dziewczyny zdecydowały się na co najmniej trzymiesięczną hospitalizację w izolacji od rodziny i przyjaciół.

W seminarium uczestniczyło kilkanaście pacjentek byłych i obecnych. – Czuję się lepiej, ale jeszcze nie całkiem dobrze – wyznaje Annaëlle, która przy swoich 170 cm wzrostu jeszcze niedawno ważyła 37 kg. W ciągu ostatnich dwóch lat była w szpitalu trzy razy. Na początku nie chciała przyjąć do wiadomości, że jest chora, teraz walczy o to, by "żyć bez choroby".

Fot. Getty Images/FPM

W czasach szkolnych "była bardzo ładna dziewczyną, miała wielkie powodzenie u chłopców, była dobrą uczennicą, uprawiała sporty". Na pewno budziła zazdrość koleżanek. – Byłam super-Annaëlle, może tego było dla mnie za dużo – podsumowuje. Zawsze miała wobec siebie wysokie wymagania i przeżyła "zbyt wiele rozczarowań". – Chciałam być celująca, a byłam bardzo dobra, dużo czasu poświęcałam lekkiej atletyce, ale nie osiągałam takich wyników, na jakich mi zależało – opowiada. Nie potrafi wyjaśnić, dlaczego stawia sobie zawsze tak wysoko poprzeczkę, lecz przyznaje, że jej problem z wagą "jest fizyczną konsekwencją jakiegoś innego bólu".

Annaëlle nie jest wyjątkiem. Nastolatki popadające w anoreksję często są bardzo bystre i nadaktywne. Ich rodzice są zaszokowani, gdy pada diagnoza: anoreksja. – Jadłowstręt, zaburzenie funkcji jedzenia jest chorobą o złożonych przyczynach – a to w medycznym żargonie znaczy po prostu, że nie wiemy, skąd się bierze i co ją wywołuje – twierdzi doktor Patrick Alvin, szef oddziału dla młodzieży w Bicetre. W 2005 roku przyjęto tam 115 nastolatek dotkniętych anoreksją mentalną, ich średni wiek to 14,7 lat. Po zakończeniu kuracji 58 proc. "uznano za wyleczone".

– Nie ma jedynej obowiązującej metody – mówi doktor Alvin. Powstały teorie endokrynologiczne, biologiczne, psychologiczne, rodzinne... – W labiryncie hipotez nie znajdziemy wyjaśnienia, które obejmie wszystko – kontynuuje lekarz. Ale po dwudziestu pięciu latach praktyki uważa, że "nie musimy wiedzieć, dlaczego ludzie czują się źle, żeby im pomóc".

W przeciwieństwie do wielu kolegów po fachu zespół z Bicetre proponuje psychoterapię tylko wtedy, gdy pacjentka czuje taką potrzebę. – Ważne, żeby pomóc nastolatce rozpoznać jej problem z żywieniem i odzyskać zdrową wagę. Istotna jest też praca z rodziną i zapewnienie dziewczynie jednego lekarza, do którego zawsze będzie mogła się zwrócić – uważa pediatra Renaud de Tournemire. – Za zachowaniem anorektycznym stoją bardzo różne historie, praca psychoterapeutyczna nie zawsze jest konieczna – stwierdza psychiatra dziecięcy Jean Chambry.

Camille nie mogła znieść tego, że rosną jej piersi, że pojawiły się pierwsze miesiączki, że usłyszała o sobie "gruba". Isabelle uważa, że jej anoreksja stanowi "odrzucenie seksualności, niezgodę na bycie kobietą". Aline, zazdrosna o rodzeństwo, myślała, że chudnąc zwróci na siebie większą uwagę ojca, który dba o linię i uprawia jogging. Séverine przypomina sobie "ten irracjonalny lęk, że nie będę kochana, ciągły fizyczny chłód, jakby czarną zasłonę na oczach i to uporczywe liczenie przed snem pochłoniętych kalorii, zamiast baranów". Estelle napisała tuż po wyjściu ze szpitala: "Oto okres cierpienia, gdy dzieciństwo przechodzi w młodość (...) Widzę, że ludzi wypełnia nienawiść i to mnie bardzo boli. (...) W jednej chwili moje życie się rozpadło, cierpiałam całymi miesiącami, choć nie byłam chora, moja dusza chciała opuścić to ciało".

Chroniczna choroba może prowadzić do śmierci. Lekarze nie do końca panują nad anoreksją mentalną. – Mamy do czynienia z bardzo chudymi dziewczynami, które uważają, że są wciąż za grube. Uprawiają sport, zapewniają, że "jest OK", kontrolują wszystko w domu, ale przy tym są smutne i osamotnione – opowiada pediatra Odile Aubry. Rodzice czują się "odsunięci od swoich dzieci i ich choroby". – Podczas konsultacji rozklejają się i płaczą, zastanawiają się, co robić – poświadczają lekarze. – Często mówimy im, by robili mniej, niż robią, żeby powrócili do roli rodziców, a przede wszystkim, żeby odzyskali utracone terytorium, czyli kuchnię – tłumaczy doktor Aubry.

Isabelle po powrocie ze szpitala wciąż je sama w swoim pokoju. Rodzice nie mają prawa widzieć, co sobie przygotowuje i ile je. – Będzie zdrowa, gdy zdecyduje się jeść posiłki razem z nami – uważa jej ojciec.
[/b]

Julio · Gość

Czy można dziś mieć liczną rodzinę nie będąc dobrze sytuowanym? – Wszyscy myślą, że jesteśmy bogaci, tymczasem to nieprawda – zapewnia Tobal, właściciel sklepu z pamiątkami i zabawkami.

– Nasz budżet jest bardzo napięty, ale dziś można się dobrze ubrać za małe pieniądze. Moja żona kupuje fantastyczne bluzki za jedno euro... Po wojnie wszystkie rodziny w Hiszpanii miały ośmioro-dziesięcioro dzieci i panowała straszna bieda...

Tymczasem wystarczy żyć stosownie do zarobków i zrezygnować z kaprysów. Jedna córka już wyszła za mąż, druga właśnie ma wziąć ślub, a jeden z synów zamieszkał z narzeczoną. Cieszyłbym się, gdyby wszyscy byli katolikami i pobrali się w kościele, ale każdy zrobi to, co będzie chciał. (...)

Mooszelka

====================

Studio Fotografii i Filmu "Video-Lux" Koszalin

Dane kontaktowe:

Telefon: 94-340-60-06
Napisz e-mail :
[link widoczny dla zalogowanych]

Aska · Gość

chcemy porozmawiac , jak zalagodzic drobne konflikty bez pomocy specjalistycznej terapii.Moze znasz jakies mniej radykalne sposoby niz te , ktore do tej pory nam udostepnilas ?

Winetoo32

chva!!!

Duzowiecej_34

bez sensu

Sivoka83

Dziwnie tutaj.

Krissxd_60

Zobvmgpb86

Vrhsjfxd_90

Androx80

Konikowy80